„როგორც მოციქული გვასწავლის, წყაროდან მწარე და ტკბილი წყალი არ ამოდის. თუ შენ იგინები, ბილწსიტყვაობ და იწყევლები, შენს გულში სიწმინდე არ არის. ორივე ერთად არ არსებობს. ჩვენ აქ ყველას წინსწრებით მოგვეცა მადლი და დაუმსახურებლად ვდგავართ ახლაც აქ. ასეთი სიტყვები არ ისმინება სხვის მიერ იმიტომ რომ სიტყვას არ ახლავს შესაბამისი მადლისმიერი ენერგია, რომელიც ჩემი გულიდან უნდა გადიოდეს. ჩემს გულში კი მადლიერება არ არსებობს, რადგან ასეთ დროს ის უწმინდურია“
ეს ქადაგება დეკანოზ თეოდორე გიგნაძეს ეკუთვნის და ის საზოგადოებას ასწავლის, თუ რატომ არ შეიძლება წყევლა ან ბილწსიტყვაობა
